« زەبۇر »

داۋۇت يازغان تەربىيەۋى مۇناجات

1نەقەدەر بەختلىك ئىنسانلار-ھە،

گۇناھلىرى كەچۈرۈم قىلىنغانلار،

ئىتائەتسىزلىكى ئەپۇ قىلىنغانلار.

2نەقەدەر بەختلىك ئىنسانلار-ھە،

خۇدا گۇناھلىرىنى ساقىت قىلغانلار،

كۆڭۈللىرىدە ھىيلە-مىكىر بولمىغانلار.

3ئىقرار بولماي گۇناھلىرىمغا،

يۈردۈم كۈنبويى ئاھ ئۇرۇپ،

چىرىدى ئۇستىخانلىرىم ئازابتا.

4ئى پەرۋەردىگار، كېچە-كۈندۈز جازالىشىڭ ئېغىر كەلدى ماڭا،

ئىلىكلىرىم قۇرۇپ كەتتى، قۇرۇپ كەتكەن سۇ كەبى تومۇزدا. سېلاھ

5ئەمدى ئىقرار قىلدىم گۇناھلىرىمنى،

تونۇدۇم ئالدىڭدا ئەسكىلىكىمنى.

دېگىنىمدە: «پەرۋەردىگار، ئىقرارمەن گۇناھىمغا»،

خالاس قىلدىڭ ئازابتىن مېنى، كەچۈرۈپ گۇناھلىرىمنى. سېلاھ

6شۇڭا دۇئا قىلسۇن ساڭا،

تەقۋادارلار پۇرسىتىنىڭ بارىدا.

دېڭىز-ئوكيان تاشقىن بولۇپ تاشسىمۇ ناۋادا،

شۈبھىسىزكى، تاشقىنلىرى يېتىپ بارالماس ئۇلارغا.

7ئى پەرۋەردىگار، سەن مېنىڭ پاناھگاھىمدۇرسەن،

ساقلايسەن كۈلپەتتىن مېنى،

ياڭرار ئەتراپىمدا نىجاتلىق ناخشىلىرى. سېلاھ

8ئەقىل-ئىدراك بېرىپ ساڭا كۆرسىتىمەن يولۇڭنى،^*

ھالىڭدىن خەۋەر ئېلىپ ئۆگىتىمەن يولۇمدا مېڭىشنى.

9ئات ياكى قېچىردەك ئاڭسىز بولما،

قامچا، يۈگەن بولمىسا بويسۇنماس ئۇلار ساڭا.

10دەرد-ئەلەملەر كېلەر يامانلارنىڭ بېشىغا،

پەرۋەردىگارنىڭ مەڭگۈلۈك مۇھەببىتى قۇچاق ئاچار ئۇنىڭغا تايانغانلارغا.

11ئەي ھەققانىيلار، پەرۋەردىگاردىن خۇرسەن بولۇپ شادلىنىڭلار،

ئەي قەلبى پاكلار، شادلىقتىن ئالقىش ياڭرىتىڭلار.